Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Παιδικό βιβλίο: «Ιστορίες από τον Ουρανό και τη Γη»

Το βιβλίο με τίτλο «Ιστορίες από τον ουρανό και τη γη» περιλαμβάνει δύο ιστορίες και στόχος του είναι να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά μου αναφορικά με το περιβάλλον, την οικολογία, την αξία της φίλιας, της συνεργασίας, της ειρήνης

Ενα νεό παιδικό βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Μέθεξις" με τίτλο "Ιστορίες από τον ουρανό και τη γη" της Κλεοπάτρας Νικολού Παπαδημητρίου.

Το βιβλίο με τίτλο «Ιστορίες από τον ουρανό και τη γη» περιλαμβάνει δύο ιστορίες και στόχος του είναι να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά μου αναφορικά με το περιβάλλον, την οικολογία, την αξία της φίλιας, της συνεργασίας, της ειρήνης.
Η πρώτη ιστορία μιλάει στα παιδιά για το περιβάλλον. Για τη φύση και την αρμονία που κυριαρχεί, για την λανθασμένη παρέμβαση του ανθρώπου αλλά και για τη δυνατότητα και την ευθύνη όλων μας να αλλάξουμε την καταστροφική πορεία.
Το παραμύθι ξεκινάει με τον κρυφό έρωτα του Σύννεφου και της Ηλιαχτίδας, που δημιουργεί τις 4 εποχές. Στη συνέχεια οι άνθρωποι με την αλαζονική συμπεριφορά τους οδήγησαν τη φύση σε ανισορροπία. Μπορεί να γίνει κάτι για να διορθωθεί η κατάσταση και τι;
Η δεύτερη ιστορία επικεντρώνεται τη σημασία της φιλίας και της διαφορετικότητας, όταν μια μαργαρίτα, μια μέλισσα και ένα ζιζάνιο καταφέρνουν να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να βρουν τα στοιχεία εκείνα που τα ενώνουν και τα κάνουν ευτυχισμένα.
H Κλεοπάτρα Νικολού- Παπαδημητρίου γεννήθηκε στην Κέρκυρα, το 1975. Σπούδασε ιταλική φιλολογία και μετάφραση στην Αθήνα και γνωρίζει επίσης άριστα αγγλικά και γαλλικά. Η πρώτη αυτή έκδοση των παιδικών παραμυθιών της είναι αποτέλεσμα της τιμητικής διάκρισης που έλαβε σε διαγωνισμό

πηγή: http://www.imerisia.gr

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

παρασκευή 27 απριλίου... παιδικό εργαστήρι στον Ιστό



 
παρασκευή 27 απριλίου
μετά τις 6:30μ.μ.
Συνεχίζουμε τα έργα μας, για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό με θέμα “Ηλιακή ενέργεια” (δείτε εδώ περισσότερα) και φυσικά… υποδεχόμαστε το Μάη.
Ελεύθερη συμμετοχή.
Περισσότερα για τον Ιστό και πως θα έρθετε... http://istosxaidari.wordpress.com/  

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Ξανά οι "Γιαπωνέζικοι κήποι"

Στο "Ακαδήμεια" για 8η συνεχόμενη χρονιά ανεβαίνει το έργο
"ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ μια ιστορία πάνω σ΄ ένα μαγικό χαλί"
Από την Κυριακή 22 Απριλίου  έως 27 Μαΐου  Μόνο για δώδεκα παραστάσεις!!!
 Καθε Κυριακή 11,30 π.μ. & 3,00 μ.μ.
Γενική είσοδος 10  ευρώ

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

κυριακή 22 απριλίου... πάμε για πεζοπορία στο Άλσος Δαφνίου;

ΟΙΚΟΠΟΛΙΣακια, τι λέτε για μια κυριακάτική βόλτα 
στο Άλσος Δαφνίου;

[Φωτογραφία από τη ιστοσελίδα του Δήμου Χαϊδαρίου]

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της "Μητέρας Γης" ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. και οι "Φίλοι της Φύσης" διοργανώνουν περίπατο στο Άλσος Δαφνίου (έχει ίσκιο).

Διάρκεια: 1,5 ώρα - Εύκολη Διαδρομή χωρίς κλίσεις - Δεν απαιτείται ιδιαίτερος εξοπλισμός

Πως πάμε στο Άλσος Δαφνίου; Μόλις περάσουμε την κεντρική είσοδο του ΨΝΑ Δαφνίου στη Λ.Αθηνών, στο πρώτο φανάρι στρίβουμε δεξιά και ακολουθούμε το δρόμο. Στο τέρμα της Οδού Βασιλείου Βουλγαροκτόνου (και Κομνηνών) είναι η είσοδος του Άλσους.

Δείτε το χάρτη ΕΔΩ

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

παρασκευή 20 απριλίου… παιδικό εργαστήρι στον Ιστό



Την Παρασκευή 20 Απριλίου, μετά τις 6:30 μ.μ., στο παιδικό εργαστήρι του Ιστού θα πραγματοποιηθεί “εργαστήρι ζωγραφικής”.
Το εργαστήρι θα έχει συγκεκριμένο θέμα, με όπλο τα χρώματα και τη  φαντασία μας, θα προσπαθήσουμε να “μιλήσουμε” για την “Ηλιακή Ενέργεια”.
Χρησιμοποιούμε ελεύθερα μολύβια, κηρομπογιές, νερομπογιές και μαρκαδόρους για να δημιουργήσουμε τη ζωγραφιά μας! Όσοι θέλουμε , μπορούμε  να φέρουμε μαζί μας τα δικά μας χρώματα.
Τα έργα των παιδιών θα συμμετάσχουν στον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό ζωγραφικής, με θέμα “Ηλιακή ενέργεια”. Στο διαγωνισμό μπορούν να λάβουν μέρος παιδιά από 6-11 ετών, αλλά φυσικά όλοι μπορούμε να ζωγραφίσουμε.
Ελεύθερη συμμετοχή.
Περισσότερα για τον Ιστό και πως θα έρθετε... http://istosxaidari.wordpress.com/  

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

αρχαιολογική βόλτα... με αφορμή την Διεθνή μέρα Μνημείων

Τα παιδιά είναι σίγουρα ελεύθερα την Τετάρτη 18 Απριλίου, την Διεθνή ημέρα Μνημείων, αν και ο μπαμπάς ή η μαμά δεν δουλεύουν, ευκαιρία για μια αρχαιολογική βόλτα, δωρεάν. Την Τετάρτη, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μνημείων, η είσοδος στους αρχαιολογικούς χώρους και στα δημόσια μουσεία είναι δωρεάν, ό,τι πρέπει δηλαδή για έναν περίπατο από την Ακρόπολη μέχρι το ανοιξιάτικο τοπίο του Κεραμεικού, για μια παραλιακή αυτοκινητάδα μέχρι το Σούνιο ή μια εξόρμηση σε κάποια από τα σημαντικότερα μουσεία της πόλης, όπως το Βυζαντινό. Και μην ξεχνάτε, στο Αρχαιολογικό Μουσείο υπάρχει και το θέλγητρο της μεγάλης έκθεσης για το Ναυάγιο των Αντικυθήρων.

 
Η 18η Απριλίου θεσπίστηκε το 1983 από την UNESCO ως η Διεθνής Ημέρα Μνημείων και χώρων, με στόχο την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και την ενθάρρυνση των πολιτών και των τοπικών αρχών να την εκτιμήσουν και να την εντάξουν στη ζωή τους σε κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο.Το φετινό θέμα της Διεθνούς Ημέρας Μνημείων και χώρων είναι «Παγκόσμια Κληρονομιά και Αειφόρος Ανάπτυξη. Η συμβολή των τοπικών κοινοτήτων».Αυτό θα είναι και το θέμα των εορτασμών για τα 40 χρόνια της Σύμβασης Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, σε όλη τη διάρκεια του 2012.

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

κυριακή 8 απριλίου... μουσικοθεατρικό παιχνίδι στον Ιστό


Την Κυριακή 8 Απριλίου, ώρα 6:00 μ.μ.-7:00 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί μουσικοθεατρική δράση για παιδιά προσχολικής ηλικίας και δημοτικού. Παρακαλούνται οι γονείς να φέρνουν τα παιδάκια έγκαιρα, γιατί η συνεχής είσοδος παιδιών δυσκολεύει το πρόγραμμα.
Ελεύθερη συμμετοχή.
Περισσότερα για τον Ιστό και πως θα έρθετε... http://istosxaidari.wordpress.com/  

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

παρασκευή 6 απριλίου… παιδικό εργαστήρι στον Ιστό

παρασκευή 6 απριλίου
ώρα 6:30 μ.μ.

Στην τελευταία του συνάντηση πριν το Πάσχα, το παιδικό εργαστήρι θα γνωρίσει την τέχνη της ζωγραφικής πάνω σε αβγά.
Η τέχνη της διακόσμησης των αβγών είναι πολύ παλιά, έχουν βρεθεί διακοσμημένα αβγά, ηλικίας 60000 ετών, στη Νότια Αφρική. Θα μάθουμε την ιστορία της διακόσμησης των αβγών, μέσα στους αιώνες, σ’ όλο τον κόσμο. Θα ζωγραφίσουμε τα δικά μας Πασχαλινά αβγά και… όπως κάθε Παρασκευή θα παίξουμε με την ψυχή μας!
Ελεύθερη συμμετοχή.
Περισσότερα για τον Ιστό και πως θα έρθετε... http://istosxaidari.wordpress.com/  

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Ο μετανάστης στο παιδικό θέατρο

Της Ελευθερίας Ράπτου*

Η αισιόδοξη παράσταση είναι σίγουρο ότι θα ευχαριστήσει και θα προβληματίσει τα παιδιά, από την ηλικία των οκτώ ετών και πάνω, όπως και τους εφήβους, κυρίως των γυμνασιακών τάξεων. Η παράσταση προτείνει την ανεκτικότητα και την ανθρωπιά, επιτρέποντας να αιωρείται η πολιτική και οικονομική διάσταση του προβλήματος. Αφήνει επίσης αιχμές και για το κατά πόσο ο εξαθλιωμένος εργάτης, ανεξαρτήτως ηλικίας και καταγωγής, μπορεί να αποκτήσει πολιτική συνείδηση και να υπερβεί τις διαχωριστικές γραμμές...
Ο «ξένος», ο «άλλος» είναι πάντα μια ρωγμή και μια απειλή στο υποθετικά ομοιογενές «εγώ». Η παρουσία του ξένου αποτελεί την άγνωστη συνιστώσα στην πολύπλοκη εξίσωση διαχείρισης του «εδώ και τώρα», είναι μια διακύβευση της νομής και κατοχής του χώρου, του τόπου, της ζωής, των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών, της καθημερινότητας που ορίζουν τον ντόπιο, τον γηγενή. Στην ελληνική, αστική συγκρουσιακή πραγματικότητα, οι διαφορές μεταξύ των μεταναστών και των γηγενών οξύνονται, ως αποτέλεσμα της οικονομικής ανέχειας και κυρίως της συνολικής διάψευσης των προσδοκιών για ένα καλύτερο μέλλον, τόσο σε επίπεδο ελπίδας όσο και σε επίπεδο υλικής αειφορίας.
Τα παιδιά, ως ευαίσθητοι δέκτες και ως ενεργές κοινωνικές οντότητες, δεν θα μπορούσαν να είναι αμέτοχα στις κρίσιμες διαδικασίες κοινωνικού μετασχηματισμού. Χωρίς να παραβλέπουμε ή να υποβιβάζουμε τις πολιτιστικές διαφορές, το πρόβλημα της εμπρόθετα ανεξέλεγκτης εισροής μεταναστών στη χώρα, τη ρηγμάτωση ολόκληρων περιοχών και την ανθρώπινη εξαθλίωση, καθώς και την πολιτική ανεπάρκεια που συνοδεύεται από εξτρεμιστικές και ρατσιστικές κορώνες, η παράσταση για παιδιά με τον τίτλο Μια γιορτή στου Νουριάν, στο θέατρο Πορεία, αποτελεί παράδειγμα πολιτιστικής διαχείρισης και εξοικείωσης των παιδιών και των εφήβων με τις ανθρωπιστικές, αλλά και με τις πολιτικές και οικονομικές συνιστώσες του μεταναστευτικού ζητήματος.
Το θεατρικό έργο Μια γιορτή στου Νουριάν (σκηνοθεσία: Π. Δεντάκης, Β. Κουκαλάνι) είναι διασκευή του έργου Μια γιορτή στου Παπαδάκη, που έγραψε ο συγγραφέας και ιδρυτής του θεάτρου GRIPS του Βερολίνου Volker Ludwig, το 1973. Τότε, στη θέση των «ανεπιθύμητων» ήταν η ελληνική οικογένεια Παπαδάκη, την εποχή που οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν τους Ευρωπαίους του Νότου ως αναλώσιμο εργατικό δυναμικό στα εργοστάσιά τους, προκειμένου να πετύχουν περισσότερη ανάπτυξη, επιθυμούσαν όμως αυτοί οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους να είναι αόρατοι μέσα στις πόλεις, χωρίς απαιτήσεις για χρήση του δημόσιου, κατοικημένου χώρου, αλλά και των υπόλοιπων κοινωνικών δομών. Αν και ο οικονομικός εθνικισμός, ειδικά της Γερμανίας, γνωρίζει νέα, μεγάλη και επικίνδυνη, για τη συνοχή της Ευρώπης, έξαρση, η ελληνική διασκευή (μετάφραση - διασκευή: Β. Κουκαλάνι) τοποθετεί την οικογένεια του Παπαδάκη στον ρόλο εκείνων που πρέπει να υπερβούν τις προκαταλήψεις τους.
Το έργο διαδραματίζεται σε ένα κάμπινγκ, όπου από την πρώτη στιγμή αναδύονται οι διαφορές και οι αντιπαλότητες μεταξύ των παραθεριστών. Η αφορμή είναι, φυσικά, το δικαίωμα χρήσης του χώρου, που κατά τη γνώμη μου αποτελεί θεμελιώδες ζήτημα σε κάθε διαπροσωπική σχέση, πολύ περισσότερο στις σχέσεις μεταξύ ντόπιων και αλλοδαπών. Σε ένα καλά στημένο, λειτουργικό σκηνικό, με ωραίες χρωματικές αντιθέσεις και εικαστικές ευαισθησίες, που απηχούν και στα απλά, έξυπνα κοστούμια (σκηνικά - κοστούμια: Αλ. Σιάφκου, Αρ. Καρανάνος), μια οικογένεια Ελλήνων παραθεριστών προσπαθεί να βρει τρόπους συνύπαρξης με τους Ιρανούς γείτονες, ενώ μια μικρή, παράνομα εργαζόμενη Πακιστανή, προσπαθεί να επιβιώσει, αρνούμενη αναγκαστικά την παιδικότητά της.
Σε αυτό το πλαίσιο ξεδιπλώνεται το σύνθετο ζήτημα της διαπολιτισμικότητας, με τρόπο απλό και εύληπτο για τα παιδιά και τους εφήβους. Η απείθαρχη και τελικά ανεκτική σχέση των παιδιών στο έργο είναι αυτή που θα μορφοποιήσει και τις σχέσεις των ενηλίκων, οδηγώντας σε έναν κοινό τόπο: την ισχύ των ενωμένων εργαζόμενων έναντι του αδηφάγου και διασπαστικού κεφαλαίου.
Αν και το έργο ολισθαίνει σε απλουστεύσεις, η παραστασιακή δυναμική του, όπως εκτυλίσσεται στο θέατρο Πορεία, είναι ενδιαφέρουσα και αξιόλογη. Οι ηθοποιοί (Π. Ακλίδη, Γ. Δάμπασης, Β. Κουκαλάνι, Η. Μπέζου, Π. Σπυρόπουλος, Μ. Τιτόπουλος) υποστηρίζουν με συνέπεια τους ρόλους τους και αλληλοδρούν με χιούμορ και ευαισθησία. Γεμίζουν τη σκηνή με την κίνησή τους (επιμέλεια κίνησης: Σ. Μικρούτσικου), ενώ οι καλοδουλεμένοι διάλογοι, η καλή άρθρωση και η μουσική παιδεία των ηθοποιών αναδεικνύουν το κείμενο. Ενδιαφέρουσα είναι η μουσική επένδυση της παράστασης (μουσική: Κ. Νικολόπουλος και Active Member), καθώς προσφέρει ορισμένες διαπολιτισμικές μουσικολογικές νύξεις που λειτουργούν σαν ιντερμέδια.
Η αισιόδοξη παράσταση είναι σίγουρο ότι θα ευχαριστήσει και θα προβληματίσει τα παιδιά, από την ηλικία των οκτώ ετών και πάνω, όπως και τους εφήβους, κυρίως των γυμνασιακών τάξεων. Η παράσταση προτείνει την ανεκτικότητα και την ανθρωπιά, επιτρέποντας να αιωρείται η πολιτική και οικονομική διάσταση του προβλήματος. Αφήνει επίσης αιχμές και για το κατά πόσο ο εξαθλιωμένος εργάτης, ανεξαρτήτως ηλικίας και καταγωγής, μπορεί να αποκτήσει πολιτική συνείδηση και να υπερβεί τις διαχωριστικές γραμμές...
Στο περίπλοκο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό και διαπολιτισμικό τοπίο που διαμορφώνεται, οι κοινοί τόποι είναι αυτοί που θα καθορίσουν τη συνύπαρξη, χωρίς ουτοπικές διαφυγές και εξιδανικευμένες αποδράσεις. Ας είναι το θέατρο ένας από αυτούς.
* H Ελευθερία Ράπτου είναι θεατρολόγος, ΜΑ Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ

http://www.avgi.gr