...με διαχρονικό μήνυμα και εικόνες επικαιρότητας!
Η Πηνελόπη Εμμανουήλ Μπενάκη το 1891, δεκαεφτά ετών. Πορτρέτο νεανικό από τις «Πρώτες Ενθυμήσεις» Π.Σ. Δέλτα, επιμέλεια Π. Α. Ζάννας, εκδοτική Ερμής, Αθήνα 1980.
Tης Eλενης Mπιστικα
«Οταν κατάλαβε ο γερο-βασιλιάς Συνετός πως μετρήθηκαν πια οι μέρες του, φώναξε το γιο του, το νέο Αστόχαστο, και του είπε: «Φθάνουν, γιε μου, τα παιχνίδια και οι διασκεδάσεις. Ηλθε η ώρα να παντρευθείς και να πάρεις στα χέρια σου την κυβέρνηση του κράτους. Εγώ έφαγα το ψωμί μου. Εσύ κοίταξε να κυβερνήσεις σαν καλός βασιλιάς». Κι έστειλε τον αρχικαγκελάριό του στο γειτονικό βασίλειο να ζητήσει την όμορφη βασιλοπούλα Παλάβω, για τον Αστόχαστο, το γιο του Συνετού Α΄, βασιλιά των Μοιρολάτρων. Ολα φαίνονται ρόδινα και ζηλευτά για το νέο ζευγάρι... Παντού χαρά και καλοπέραση. Τα φλουριά ξεχειλούσαν από τα σεντούκια του γερο-Συνετού, κάστρα γερά και γεμάτα στρατιώτες τειχογύριζαν το βασίλειο... Απέραντα χωράφια σπαρμένα, χώρες και χωριά με παστρικά όμορφα σπιτάκια, βουνά δασωμένα και λιβάδια καταπράσινα. Σα μερμήγκια δούλευαν οι χωρικοί τη γη, άρμεγαν τις αγελάδες, κούρευαν τα πρόβατα και μετέφερναν γεννήματα και καρπούς στη χώρα όπου τα πουλούσαν... Πέρασαν χρόνια πολλά. Ο καιρός που άσπρισε και μάδησε τα μαλλιά του Αστόχαστου και μάρανε την ομορφιά της Παλάβως, άλλαξε και τη ζωή ολόκληρου του βασιλείου των Μοιρολάτρων. Παντού ερημιά. Και σφυρίζοντας ανάμεσα στις πέτρες και τους βράχους, ο άνεμος μοιρολογούσε το ρήμαγμα του τόπου»...
Είναι η αρχή του «εθνικού παιδικού βιβλίου» της Πηνελόπης Σ. Δέλτα «Παραμύθι χωρίς Ονομα», που πρωτοτυπώθηκε στο Τυπογραφείο Γ.Σ. Βελώνη, Λονδίνο 1910. Μετά την εκτύπωση του βιβλίου έγινε σκέψη να ανασταλεί η κυκλοφορία του για να μην παρεξηγηθεί η αλληγορία του μύθου. Τελικά το βιβλίο κυκλοφόρησε λίγο πριν από το τέλος του 1910. Στο εσώφυλλο η Π.Σ. Δέλτα έχει ευχαριστήριο σημείωμα στον Μανόλη Τριανταφυλλίδη «που με ακούραστη υπομονή διόρθωνε τα τυπογραφικά δοκίμια, ωμάλυνε τη γραμματική και κανόνισε την ορθογραφία».
Η «Ακρόπολις» του Γαβριηλίδη έσπευσε να σημειώσει (16-12-1910). .. «Ο βασιλεύς Αστόχαστος συμβολίζει άραγε τον Βασιλέα Γεώργιο; Δεν πιστεύομεν διότι προ παντός ο βασιλεύς μας -δόξα σοι ο Θεός!- δεν πεινά. Οπωσδήποτε το βασίλειο του παραμυθιού συμβολίζει την Ελλάδα. Και το βασιλόπουλο είναι η Επανάσταση!»
Αυτά είδε η «Ακρόπολις» του 1910, άλλα, παρόμοια, βλέπουμε εμείς, και στα χρόνια που κύλησαν -101 χρόνια!- όλοι οι Ελληνες, παιδιά, μαθητές, δάσκαλοι, σοφοί, πολιτικοί που έσκυψαν πάνω από τις σελίδες του είδαν τις εικόνες και τα πρόσωπα που ταίριαζαν στην εποχή τους. Ετσι εξηγείται η διαχρονική επιτυχία του βιβλίου της Π.Σ. Δέλτα που καθρεφτίζει την κακοδαιμονία που μαστίζει τη χώρα Ελλάδα, τη διακυβέρνησή της, τον τρόπο ζωής και εργασίας των Ελλήνων, τη μεσολάβηση παραγόντων όπως η Ειρηνούλα, η Γνώση, η Φρόνηση, ο Πανουργάκος, ο Κατεργαρίσκος, ο γερο-Κακομοιρίδης και όλοι όσοι εμπλέκονται στην πλοκή. Μέσα στα 100 χρόνια το βιβλίο παραμένει πρώτο ανάγνωσμα για παιδιά και μεγάλους, κι αν δεν είναι «εθνικό», είναι σύντροφος καλός και τροφός της σκέψης, της σύγκρισης...
Η Πηνελόπη, τρίτο παιδί του Εμμανουήλ Μπενάκη και της Βιργινίας Χωρέμη, γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια στις 12-24 Απριλίου 1874, όπου και μεγάλωσε. Το 1895 παντρεύτηκε με τον Στέφανο Δέλτα και απέκτησαν τρεις κόρες. Την ημέρα των γενεθλίων της, που μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, πήρε δηλητήριο. Πέθανε στις 2 Μαΐου 1941.
Σήμερα το βιβλίο κυκλοφορεί σε διάφορες εκδόσεις.
ΠΗΓΗ: http://news.kathimerini.gr
ΑΧ... Υπάρχουν γιαγιάδες για να λένε παραμύθια?
ΑπάντησηΔιαγραφή