"ΜΑΡΤΗ" ΒΑΛΑΤΕ;

Μην ξεχνιόμαστε, ζητάμε απ'τη μαμά ένα κομμάτι κόκκινη και ένα κομμάτι άσπρη κλωστή για να φτιάξουμε το βραχιολάκι του "Μάρτη". 

Σύμφωνα με τη λαική παράδοση τα παιδιά, την τελευταία μέρα του Φλεβάρη, φτιάχνουν από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή το «Μάρτη» ή «Μαρτιά», για να προστατέψουν τα πρόσωπα τους και να μην καούν από τον πρώτο ήλιο της άνοιξης. Το βραχιολάκι αυτό, στο τέλος του μήνα, το βγάζουν και το αφήνουν πάνω σε μια τριανταφυλλιά, για να το πάρουν τα πρώτα χελιδόνια και να χτίσουν τη φωλιά τους.

Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας το φορούν στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, για να μην σκοντάφτουν.

Ο «Μάρτης» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια.
Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων διασχίζοντας τους Ρειτούς (τη σημερινή λίμνη Κουμουνδούρου) έμπαιναν στην περιοχή όπου υπήρχε στα μυθικά χρόνια το βασίλειο του Κρόκωνα.
Σ' αυτό το σημείο, οι εκπρόσωποι του γένους των Κροκωνίδων έδεναν στο δεξί χέρι και στο αριστερό πόδι κάθε μύστη, μια μάλλινη κλωστή στο χρώμα του κρόκου, την "Κρόκη". Αυτό γινόταν προφανώς για να αποτραπούν τα κακά πνεύματα και τα κακά βλέμματα.



Για το έθιμο του "Μάρτη" γράφει και ο Κωστής Παλαμάς:

Ρόδιζ' η πρώτη του Μάρτη μέρα
και στο παιδάκι της η μητέρα
γελώντας πάει:
«Με μάρτη έρχομαι το λαιμό σου
να στεφανώσω σαν άγγελός σου
θα σε φυλάει.
Από χρυσάφι, προτού να φέξει,
με τι φροντίδα το έχω πλέξει.
Για το χρυσό μου!
Με κάθε χρώμα το έχω ντύσει
ουράνιο τόξο, που θα στολίσει
τον ουρανό μου!»