να κρατιόμαστε από τα χέρια και να μένουμε μαζί...

"Όλα όσα χρειάζεται πραγματικά να ξέρω για το πώς να ζω και τι να κάνω και πώς να είμαι τα έμαθα στον παιδικό σταθμό. Η σοφία δεν κρυβόταν στην κορυφή της πυραμίδας της μάθησής, αλλά στο σκάμμα του παιδικού σταθμού.
Αυτά είναι όσα έμαθα:
Να μοιράζομαι τα πάντα.
Να παίζω τίμια.
Να μη χτυπάω τους άλλους.
Ό,τι παίρνω να το ξαναβάζω στη θέση του.
Ό,τι ανακατεύω να το τακτοποιώ μόνος μου.
Να μην παίρνω πράγματα που δεν είναι δικά μου.
Να ζητάω συγγνώμη αν πληγώσω κάποιον.
Να πλένω τα χέρια μου πριν φάω.
Να τραβάω το καζανάκι.
Ότι τα ζεστά μπισκότα και το κρύο γάλα κάνουν καλό.
Να ζω μια ισορροπημένη ζωή – Λίγη μάθηση και λίγη σκέψη – λίγο σχέδιο και λίγη ζωγραφική και τραγούδι και χορός και παιχνίδι και δουλειά κάθε μέρα λίγο απ’ όλα.
Να παίρνω έναν υπνάκο κάθε απόγευμα.
Όταν είμαι έξω να προσέχω στο δρόμο, να κρατάω χέρια με τους άλλους και μένουμε μαζί.
Να αντιλαμβάνομαι το θαύμα. Να θυμάμαι το μικρό φυτό στο πλαστικό ποτήρι: οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω και κανείς δεν ξέρει πραγματικά το γιατί, αλλά όλοι έτσι είμαστε.
Τα χρυσόψαρα και τα χάμστερ και τα άσπρα ποντίκια και ακόμη και το μικρό φυτό στο πλαστικό ποτήρι – όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.
Και να θυμάμαι τα πρώτα μου βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθα – τη σημαντικότερη απ’ όλες – ΚΟΙΤΑ.
Όλα όσα χρειαζόμαστε βρίσκονται κάπου εκεί ανάμεσα. Ο χρυσός κανόνας και η αγάπη και η βασικοί κανόνες υγιεινής. Η οικολογία και η πολιτική και η ισότητα και η υγιής διαβίωση. Αν πάρουμε οποιονδήποτε από αυτούς τους κανόνες και τον προσαρμόσουμε σε όρους ενηλίκων και το εφαρμόσουμε στην οικογένεια ή το χώρο εργασίας ή τη διακυβέρνηση ή τον κόσμο όλο, θα παραμείνει αληθινός, ξεκάθαρος και σταθερός.
Σκεφτείτε σε πόσο καλύτερο κόσμο θα ζούσαμε αν όλοι – όλος ο κόσμος- παίρναμε κουλουράκια με γάλα στις 3 το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε με τις κουβερτούλες μας για έναν υπνάκο. Ή αν όλες οι κυβερνήσεις ακολουθούσαν τη πολιτική αυτά που βρίσκουν να τα αφήνουν πάλι στη θέση τους και να τακτοποιούν τα προβλήματα που δημιουργούν.
Και ισχύει ακόμα, ασχέτως ηλικίας, ότι όταν βγαίνουμε έξω στον κόσμο είναι καλύτερο να κρατιόμαστε από τα χέρια και να μένουμε μαζί."

 «ALL I REALLY NEED TO KNOW I LEARNED IN KINDERGARTEN»
 Robert Fulghum.